„Per Mariam ad Christum”
- przez Maryję do Chrystusa
„I poniosły ku Niebu Lilię,
Huf Aniołów przeczystą Maryję.
Z gwiazd oblekli jej czoło diademem,
U stóp w darze złożyli jej Ziemię.
Nad wszechświatem i Nieba Krainą,
Jej opieka się stała przyczyną.”
Od wieków Kościół wyznaje niezachwianą wiarę, że Maryja z ciałem i duszą została wzięta do nieba. Fakt ten upamiętnia uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, którą obchodzimy 15 sierpnia.
Święto to, bardzo radosne w swojej wymowie, ukazuje Matkę Najświętszą jako przewodniczkę człowieka w drodze do wiecznej chwały. Wniebowzięcie Maryi daje bowiem nadzieję wszystkim wierzącym na wypełnienie obietnic o szczęściu wiecznym, które Bóg dał pokornym i sprawiedliwym, gdyż jak mówił Jan Paweł II: „Jakkolwiek mroczne byłyby chmury gromadzące się na horyzoncie, a wydarzenia spotykające człowieka wydawałyby się niepojęte, chrześcijanin nigdy nie może stracić ufności i pokoju”.
Uroczystość Wniebowzięcia wzywa ludzi do zawierzenia siebie i swoich rodzin Niepokalanej, która z wysoka, niczym promienista gwiazda, prowadzi nas na codziennej drodze ziemskiego istnienia. Od IX wieku w dniu tym poświęca się pachnące zioła, piękne kwiaty, dojrzałe kłosy zbóż i dorodne owoce, które symbolizują duchową pełnię Maryi, jako „najdorodniejszego ziemskiego owocu”, „najpiękniejszego kwiatu ludzkości”:
„Wygnańcy z raju, Twe przybrane dzieci
Wzrok swój zdumiony dziś wznoszą w niebiosy
I patrzą na Tron Twój, co jak słońce świeci
A w koło cudne słychać niebian głosy
Bo dziś z triumfem do nieba przyjęta
Dziś Wniebowzięta”